تو خورشيد و تو مهتاب و تو آفتاب مني
تو طلوع و تو دريا و تو آسمان مني
تو گل و باغ و گلزار مني
تو بهار و تو نوا و تو اميد مني
هر چه خوبي ، هر چه اميد ، همه از آن تو است
مهربان قلب تو از جنس طلوع است بتاب
خانه ام روشني قلب تو كم دارد بتاب
جاده صبح فردا هموار است بيا
اين دل پريشان است بيا
بيا كه نظاره كنم قلب و دلت را
بيا كه بوسه باران كنم خاك رهت را
گاه مي انديشم ، گاه سخن مي گويم و گاه هم سكوت مي كنم. از انديشيدن تا سخن گفتن حرفي نيست. از سخن گفتن تا سكوت كردن حرف بسيار است. در اين باور آنكه سخن را با گوش دل شنيد سخن سخني نغز و دلنشين می شود. اينبار نيز خواستم انديشه كنم ، سخن بگويم. خواستم سكوت كنم تا سكوت سخن را براي دل خود به تصوير بكشم. اي عزيز سفر كرده ، گر به آشيانه ام سفر كردي ، سكوتم را پاسخ ده...
تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان
شعر و ادب و عرفان و آدرس http://www.sheroadab-zt.loxblog.com لینک نمایید
سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
خبرنامه وب سایت:
آمار وب سایت:
بازدید دیروز : 73
بازدید هفته : 272
بازدید ماه : 664
بازدید کل : 92203
تعداد مطالب : 1102
تعداد نظرات : 48
تعداد آنلاین : 1